Data publikacji: 04.07.2022

Wielkopolskie podróże z EkoSyriuszem

- poznaj obszary Natura 2000


 

EkoSyriusz rozpoczyna wakacyjne podróże! W tym roku wraz z Kolejami Wielkopolskimi S.A. i Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Poznaniu zapraszamy do odwiedzania miejsc z sieci obszarów Natura 2000, które są objęte ochroną na terytorium Unii Europejskiej.

Obszary Natura 2000 są wyznaczane w celu ochrony określonych typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków, które uważa się za cenne i zagrożone w skali całej Europy. Powstanie sieci Natura 2000, która jest światowym ewenementem w zakresie międzynarodowej, obszarowej ochrony przyrody potwierdza, że ochrona zagrożonej różnorodności biologicznej Europy jest jednym z priorytetów działalności Unii Europejskiej Proces integracji europejskiej ułatwił podjęcie i koordynację działań na rzecz spójnej ochrony dziedzictwa przyrodniczego w skali niemal całego kontynentu.

 

 

EUROPEJSKA SIEĆ EKOLOGICZNA Natura 2000

Podstawę prawną tworzenia sieci Natura 2000 tworzą tak zwane: Dyrektywa Ptasia (Dyrektywa 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków) i Dyrektywa Siedliskowa (Dyrektywa 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory).
W nich też znajdują się listy gatunków i siedlisk podlegających ochronie. Zostały one transponowane do polskiego prawa, głównie do ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody.

Dyrektywa Ptasia wykorzystuje następujące metody ochrony ptaków:

- zakazy odnośnie działań skierowanych wobec ptaków,

- ustalanie ograniczeń i zasad w odniesieniu do rekreacyjnego i gospodarczego wykorzystywania ptaków,

- nakaz ochrony siedlisk ptaków,

- ograniczenie introdukcji gatunków obcych,

- nakaz kontroli realizacji ochrony i jej skutków oraz ewentualne modyfikowanie stosowanych metod,

- wprowadzenie licznych niezbędnych przepisów do prawa krajowego,


 

Dyrektywa Siedliskowa została przyjęta w 1992 roku, w celu ochrony FFH, tzn. flory, fauny
i habitatów (siedlisk). Jest ona bardziej szczegółowa od dyrektywy ptasiej i reguluje więcej zagadnień. Zakres jej działania obejmuje ponad tysiąc gatunków rzadko występujących, zagrożonych wyginięciem lub endemicznych. Dyrektywa zawiera również 230 rodzajów rzadkich i specyficznych siedlisk, które po raz pierwszy objęte zostały ochroną.
Główne zasady, jakie wprowadza dyrektywa siedliskowa, to:

- ścisła ochrona poszczególnych gatunków zwierząt (za wyjątkiem ptaków),

- ścisła ochrona określonych gatunków roślin,

- częściowa ochrona,

- dozwolone metody pozyskiwania organizmów z gatunków będących pod ochroną częściową,

- stosowanie derogacji od ochrony gatunkowej i kontroli ich wykorzystywania (co jest możliwe tylko w przypadku zaistnienia co najmniej jednej z sytuacji wymienionych na liście).