Europe Direct Poznań

Data publikacji: 15.11.2010

Debata o zintensyfikowaniu walki z ubóstwem

Komisja Europejska rozpoczyna dzisiaj publiczne konsultacje na temat przyszłości unijnej polityki rozwojowej.

W obliczu potrójnego wyzwania w postaci kryzysu gospodarczego, żywnościowego i ekologicznego, lecz także ogólnie zachęcających wyników gospodarczych krajów rozwijających się, Komisja pragnie zebrać opinie na temat tego, w jaki sposób UE może najlepiej wspierać te kraje w dążeniu do jak najszybszego osiągnięcia, a nawet przekroczenia milenijnych celów rozwoju. W oparciu o uprzednie osiągnięcia Komisja proponuje cztery główne dziedziny debaty, skoncentrowanej na: wpływie unijnej pomocy, ułatwieniu bardziej integracyjnego wzrostu, propagowaniu zrównoważonego rozwoju oraz osiąganiu trwałych rezultatów w rolnictwie i bezpieczeństwie żywnościowym. Po przeprowadzeniu publicznej debaty, otwartej dla państw UE i państw partnerskich, Komisja przedłoży w 2011 r. komunikat w sprawie zmodernizowanej unijnej polityki rozwojowej.

„Unijne wsparcie musi przyczyniać się do zapewnienia godnych warunków życia wszystkim ludziom oraz stworzyć im szansę na budowę lepszej przyszłości. Obywatele UE są w dalszym ciągu zdecydowani wspierać najbiedniejsze kraje i oczekują konkretnych rezultatów. Pragnę odpowiedzieć na te oczekiwania, zapewniając, że unijna pomoc przyniesie znaczące i długotrwałe rezultaty w miejscach, do których trafia” stwierdził unijny komisarz ds. rozwoju Andris Piebalgs. „Nasza polityka musi być skierowana na źródła ubóstwa oraz stanowić czynnik przyśpieszający tworzenie warunków do integracyjnego wzrostu w naszych państwach partnerskich. Zgodnie z moim mandatem mam pracować na rzecz ograniczenia ubóstwa oraz lepszej koordynacji unijnej pomocy, która stanowi ponad 50% globalnej pomocy. Jestem przekonany, że dzięki nowoczesnej polityce i odpowiednich instrumentach unijna pomoc przyśpieszy radykalną poprawę warunków w krajach rozwijających się w perspektywie długoterminowej”.

Zielona księga służy zainicjowaniu debaty na temat tego, jak najlepiej dostosować unijną politykę rozwojową do potrzeb krajów rozwijających się, oraz wartości dodanej działań UE. Komisja uznaje fakt, że konieczne będzie zastosowanie zróżnicowanych i elastycznych strategii. Zarazem jednak poddaje pod rozwagę cztery wspólne cele, które UE powinna realizować wspólnie ze swoimi państwami członkowskimi:

- jak zagwarantować istotny wpływ unijnej polityki rozwojowej, tak by każde wydane euro zapewniło najlepszą wartość dodaną i korzyści, najsilniejszy „efekt dźwigni” oraz najlepszą spuściznę dla przyszłych pokoleń. Europejska pomoc musi zostać skoncentrowana na obszarach, w których można wykazać ewidentną wartość dodaną. Punktem wyjścia jest tutaj dążenie do spełnienia czterech podstawowych wymogów: rozwój ludzki, w tym zdrowie i edukacja, oraz bezpieczeństwo, jako warunki wstępne rozwoju wszystkich państw; rozwój i integracja społeczna w przypadku każdego długotrwałego zaangażowania, Obejmuje to również wspieranie dobrych rządów, koordynacji pomocy oraz spójności polityk;

- jak ułatwić wyższy i bardziej integracyjny wzrost w krajach rozwijających się, jako sposób ograniczenia ubóstwa. Sama pomoc nie wystarczy do zapewnienia wspieranym państwom możliwości ograniczenia ubóstwa, a wzrost może prowadzić do pomnożenia korzyści poprzez tworzenie miejsc pracy i ochronę socjalną. Pojawia się pytanie, czy UE powinna rozważyć nowe wspólne strategie na rzecz integracyjnego wzrostu w partnerstwie z indywidualnymi krajami rozwijającymi się lub regionalnymi grupami takich państw, z udziałem zainteresowanych podmiotów z sektora prywatnego. Strategie te mogłyby dotyczyć takich zasadniczych kwestii jak zagwarantowanie ram prawnych i regulacyjnych, dostęp do pożyczek lub godnej pracy. Cel ten odnosi się również do tego, jak polityka rozwojowa może najlepiej przyczynić się do wzmocnienia integracji regionalnej oraz zapewnienia pozytywnej integracji krajów rozwijających się w ramy światowego handlu;

- jak wspierać zrównoważony rozwój jako czynnik postępu: rozwój oparty na „zielonej” gospodarce nie musi być postrzegany jedynie jako obciążenie – w rzeczywistości otwiera on ogromne możliwości. W zielonej księdze rozważono, w jaki sposób dopilnować, by zrównoważony rozwój stał się centralnym elementem naszej polityki, zarówno w obszarze rozwoju, jak i środowiska, by zagwarantować, że działania na rzecz przeciwdziałania zmianom klimatycznym zwiększały równocześnie potencjał wzrostu najbiedniejszych obywateli świata. Komisja podnosi również kwestię dostępu do energii, która stanowi warunek wstępny osiągnięcia większości milenijnych celów rozwoju: bez energii nie mogą funkcjonować szpitale, szkoły i produkcja rolna. W księdze zwrócono uwagę, że Afryka dysponuje znacznym, niewykorzystanym potencjałem energetycznym, który można wykorzystać do zagwarantowania milionom osób dostępu do elektryczności. Omówiono w nim również właściwe zastosowanie połączonych funduszy na działania w obszarach klimatu, bioróżnorodności i rozwoju, pochodzących z dotacji lub pożyczek albo łącznie z tych źródeł;

- jak osiągnąć trwałe rezultaty w dziedzinie rolnictwa i bezpieczeństwa żywnościowego. Rozwój i bezpieczeństwo żywnościowe idą ze sobą w parze; doświadczenia pokazują, że reforma rolna i zdolność do wyżywienia ludności kraju stanowią warunek wstępny szerszego rozwoju i większego ograniczenia ubóstwa. W zielonej księdze zaproponowano, by na podstawie osiągnięć w rolnictwie i bezpieczeństwie żywnościowym ocenić zdolność UE do realizacji współpracy przynoszącej istotne rezultaty oraz do propagowania „zielonego” wzrostu poprzez skoncentrowanie jej wysiłków na zapewnieniu, by tam, gdzie pomoc jest udzielana, uwzględniano cały łańcuch produkcji.

Kontekst

Unia Europejska jest największym darczyńcą na świecie – finansuje około 56% światowej pomocy. W 2009 r. Unia Europejska i jej państwa członkowskie przeznaczyły na pomoc rozwojową łącznie 49 mld euro. W 2009 r. wartość środków pomocy zewnętrznej zarządzanych przez Komisję Europejską wyniosła 12 mld euro. Artykuł 208 traktatu lizbońskiego mówi, że: „(…) Polityka Unii i polityka Państw Członkowskich w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju uzupełniają się i wzmacniają wzajemnie. Głównym celem polityki Unii w tej dziedzinie jest zmniejszenie, a docelowo, likwidacja ubóstwa. Przy realizacji polityk, które mogłyby mieć wpływ na kraje rozwijające się, Unia bierze pod uwagę cele współpracy na rzecz rozwoju”. W celu zapoznania się z całym tekstem zielonej księgi oraz wzięcia udziału w konsultacjach należy zajrzeć na stronę:

http://ec.europa.eu/yourvoice/consultations/index_en.htm

Zobacz także:

Notatka na temat zielonej księgi: MEMO/10/565

Informacja prasowa i notatka na temat stosunków UE-Afryka: IP/10/1495 , MEMO/10/566

Link do publicznej konsultacji w sprawie wsparcia budżetowego:

http://ec.europa.eu/development/how/consultation/index.cfm?action=viewcons&id=5221