Data publikacji: 30.01.2014
Jak odkorkować europejskie niebo?
Każdego dnia europejskie niebo przecina 27 000 zarejestrowanych lotów. Bez zintegrowanego i efektywnego zarządzania przestrzenią lotniczą, Europa ryzykuje kompletnym zakorkowaniem nieba.
Komisja rozpoczęła prace nad projektem Single European Sky (Jednolita Europejska Przestrzeń Powietrzna), który znosząc powietrzne granice narodowe, spowoduje, że ruch lotniczy będzie lepiej zorganizowany, bardziej konkurencyjny i bezpieczniejszy dla środowiska. Postępy do tej pory niestety nie były zbyt szybkie.
Europejska przestrzeń powietrzna jest podzielona zgodnie z narodowymi granicami. Mamy więc 28 państwowych urzędów kontroli lotów, zarządzających około 60 centrami kontroli ruchu powietrznego w 650 sektorach.
Rozdrobnienie = nieefektywność
Poprzez brak możliwości wytyczenia bezpośredniej trasy między lotniskami, loty wydłużają się. To oznacza większą ilość spalonego paliwa oraz wyższą emisję CO2. Kosztami, niemal 5 miliardami euro rocznie, obciążani są pasażerowie.
Projekt Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej wystartował jeszcze w 1990 r. i jego głównym celem było zniesienie powietrznych granic nad Europą. Pierwszy pakiet rozwiązań został przyjęty w 2004 r. (SES 1). Z powodu słabej efektywności, został zaktualizowany pięć lat później (SES 2). Obecna propozycja (SES 2+) ma przyspieszyć reformę usług związanych z nawigacją lotniczą, ze względu na opóźnienia w przyjmowaniu nowych zasad.
SES 2 + musi zmierzyć się z dwoma problemami:
· niewystarczającą efektywnością nawigacji powietrznej: usunięcie narodowych granic pozwoli na opracowanie krótszych tras i tym samym ograniczenie zużycia paliwa. Organizacyjny i budżetowy rozdział krajowych urzędów nadzorujących loty od organizacji kontroli lotów, poprawi bezpieczeństwo i nadzór.
· fragmentarycznego zarządzania ruchem lotniczym: istniejące dziś 28 narodowych bloków kontroli ruchu powietrznego zastąpione zostanie przez 9 regionalnych, które zostały już stworzone (nie są jeszcze w pełni gotowe do pracy). SES 2+ poprawi wydajność zarządzania ruchem.
Rezolucja została przyjęta przez komisję transportu (TRAN) 30 stycznia 2014 r. Przed wejściem w życie, będzie musiała zostać przegłosowana przez Parlament oraz zaakceptowana przez państwa członkowskie. Głosowanie przewidziane jest na marzec.
Źródło:
