Data publikacji: 06.12.2017
Komisja Europejska przedstawia dziś plan działania i konkretne środki ustawodawcze, zgodnie z obietnicą złożoną przez przewodniczącego Jeana-Claude'a Junckera w orędziu o stanie Unii w 2017 r. i w sprawozdaniu pięciu przewodniczących z 2015 r. dotyczącym pogłębienia unii gospodarczej i walutowej.
Nawiązując do wizji przedstawionej w sprawozdaniu pięciu przewodniczących z czerwca 2015 r. oraz w dokumentach otwierających debatę w sprawie pogłębienia unii gospodarczej i walutowej oraz przyszłości finansów UE z wiosny 2017 r., Komisja Europejska proponuje plan działania na rzecz pogłębienia unii gospodarczej i walutowej, w tym konkretne działania, jakie należy podjąć w ciągu następnych 18 miesięcy. Częścią pakietu jest też szereg inicjatyw ustawodawczych. Nadrzędnym celem jest zwiększenie jedności, efektywności i demokratycznej rozliczalności europejskiej unii gospodarczej i walutowej do 2025 r.
Z tej okazji przewodniczący Jean-Claude Juncker powiedział: Po latach kryzysu nadszedł czas, abyśmy wzięli przyszłość Europy w swoje ręce. Obecny silny wzrost gospodarczy zachęca nas do działań zapewniających, by unia gospodarcza i walutowa była bardziej zjednoczona, efektywna i demokratyczna i przynosiła korzyści wszystkim obywatelom. Najlepszy czas na naprawę dachu jest teraz, póki świeci słońce.
Pogłębienie unii gospodarczej i walutowej (UGW) to środek prowadzący do celu, jakim jest: więcej miejsc pracy i inwestycji, szybszy wzrost oraz większa sprawiedliwość społeczna i stabilność makroekonomiczna. Wspólna waluta zapewnia Europejczykom ochronę i oferuje więcej możliwości, zaś silna i stabilna strefa euro jest niezbędna zarówno dla jej członków, jak i całej UE. W ostatnich latach przeprowadzono ważne reformy instytucjonalne, aby wzmocnić UGW, lecz jej struktura wciąż jest niedokończona. Prezentowany dziś plan działania uwzględnia nierozwiązane jeszcze problemy i określa drogę na przyszłość.
Kryzys gospodarczy i finansowy, jaki nawiedził Europę, nie zaczął się w strefie euro, ale obnażył niektóre z jej instytucjonalnych słabości. Prawie dziesięć lat później, dzięki zdecydowanym działaniom na wszystkich szczeblach, Europa odnotowuje dziś solidne ożywienie koniunktury, które przejawia się wzrostem gospodarczym we wszystkich państwach członkowskich. Bezrobocie jest na najniższym poziomie od końca 2008 r. Nastroje gospodarcze natomiast na najwyższym poziomie od 2000 r. Europejczycy wyrażają też największe poparcie dla wspólnej waluty od czasu wprowadzenia banknotów i monet euro do obiegu.
Wszystko to stwarza sprzyjające warunki dla pogłębienia unii gospodarczej i walutowej. Należy wykorzystać nadchodzące 18 miesięcy, aby podjąć konieczne kroki, uzgodnione w Agendzie przywódców.
Oprócz planu działania prezentowany dziś pakiet zawiera cztery główne inicjatywy:
-
Wniosek w sprawie utworzenia Europejskiego Funduszu Walutowego (EFW) osadzonego w ramach prawnych UE i opartego na dobrze ugruntowanej strukturze Europejskiego Mechanizmu Stabilności (EMS). W ostatnich latach EMS odegrał decydującą rolę w ochronie stabilności strefy euro, pomagając państwom członkowskim odzyskać lub utrzymać dostęp do rynków obligacji państwowych. EFW opierałby się na strukturze EMS i jego obecne ramy finansowe i instytucjonalne pozostałyby zasadniczo niezmienione, podobnie jak rola, jaką odgrywają parlamenty narodowe. Kontynuowałby on zatem pomaganie państwom członkowskim strefy euro znajdującym się w trudnej sytuacji finansowej. EFW zapewniałby ponadto wspólny mechanizm ochronny dla jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i działał jako pożyczkodawca ostatniej instancji w celu ułatwienia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków wykazujących poważne trudności finansowe. We wniosku przewiduje się także szybsze podejmowanie decyzji w sytuacjach nagłych oraz bardziej bezpośrednie zaangażowanie EFW w zarządzanie programami pomocy finansowej. Z czasem EFW mógłby też rozwijać nowe instrumenty finansowe, na przykład w celu wsparcia ewentualnego mechanizmu stabilizacyjnego. Komisja zwraca się do Parlamentu Europejskiego i Rady o przyjęcie tego wniosku najpóźniej do połowy 2019 r.
-
Wniosek w sprawie włączenia treści Traktatu o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej do ram prawnych Unii, z uwzględnieniem odpowiedniej elastyczności wbudowanej w pakt stabilności i wzrostu i stosowanej przez Komisję od stycznia 2015 r. W 2012 r. 25 państw członkowskich będących sygnatariuszami podjęło prawne zobowiązanie do włączenia treści tego Traktatu do prawa Unii po upływie pięciu lat od jego wejścia w życie, a więc 1 stycznia 2018 r. Zaapelował o to również Parlament Europejski. Wniosek przewiduje włączenie do prawa Unii najważniejszych elementów Traktatu celem wsparcia odpowiedzialnych ram budżetowych na szczeblu krajowym oraz jest w pełni zgodny z obowiązującymi przepisami prawa pierwotnego i wtórnego. Komisja zwraca się do Parlamentu Europejskiego i Rady o przyjęcie tego wniosku najpóźniej do połowy 2019 r.
-
Komunikat w sprawie osadzonych w ramach prawnych Unii nowych instrumentów budżetowych na rzecz stabilnej strefy euro, w którym nakreślono wizję stworzenia pewnych funkcji budżetowych niezbędnych dla strefy euro i całej UE w ramach obecnych i przyszłych finansów publicznych UE. W komunikacie omówiono cztery konkretne funkcje: a) wsparcie dla państw członkowskich na rzecz reform strukturalnych, zapewniane za pośrednictwem narzędzia realizacji reform oraz pomocy technicznej na wniosek państw członkowskich; b) specjalny instrument wsparcia konwergencji państw członkowskich na drodze do przyjęcia euro; c) mechanizm ochronny dla unii bankowej, zapewniany przez EFW/EMS, który ma zostać uzgodniony do połowy 2018 r. i stać się operacyjny do 2019 r. oraz d) mechanizm stabilizacyjny mający na celu utrzymanie poziomu inwestycji w sytuacji dużych wstrząsów asymetrycznych. Komisja wystąpi z koniecznymi inicjatywami w maju 2018 r. w kontekście wniosków w sprawie wieloletnich ram finansowych na okres po 2020 r. Komisja zwróci się wówczas do Parlamentu Europejskiego i Rady o przyjęcie tych wniosków najpóźniej do połowy 2019 r. Na lata 2018–2020 Komisja proponuje też wzmocnienie programu wspierania reform strukturalnych przez podwojenie puli środków finansowych na wsparcie techniczne, do kwoty 300 mln euro na okres do 2020 r. Komisja chce również przetestować to nowe narzędzie realizacji reform w fazie pilotażowej. W tym celu proponuje wprowadzenie ukierunkowanych zmian do rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów, regulującego europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne, aby poszerzyć możliwości wykorzystania części rezerwy na wykonanie do celów wsparcia uzgodnionych reform. Komisja zwraca się do Parlamentu Europejskiego i Rady o przyjęcie tych dwóch wniosków w 2018 r.
-
Komunikat określający ewentualne funkcje Europejskiego Ministra Gospodarki i Finansów, który mógłby sprawować obowiązki wiceprzewodniczącego Komisji i przewodniczyć Eurogrupie. Jego powołanie jest możliwe w ramach obowiązujących Traktatów UE. Przez połączenie istniejących odpowiedzialności i dostępnej wiedzy fachowej to nowe stanowisko zwiększyłoby spójność, efektywność, przejrzystość i demokratyczną rozliczalność kształtowania polityki gospodarczej w UE i strefie euro, przy pełnym poszanowaniu kompetencji krajowych. Osiągnięcie do połowy 2019 r. wspólnego porozumienia co do roli tego ministra pozwoliłoby na utworzenie tego stanowiska w ramach formowania przyszłej Komisji. Eurogrupa mogłaby wówczas również zdecydować, że wybierze tego ministra na swojego przewodniczącego na dwie kolejne kadencje, tak aby dostosować je do kadencji Komisji.
Kontekst
Więcej informacji