Wiceprzewodniczący Komisji Joaquín Almunia, odpowiedzialny za politykę konkurencji, stwierdził: „Kopalnie soli w Wieliczce i Bochni są obiektami o dużym znaczeniu geologicznym i historycznym. Ślady działalności przemysłowej w tych kopalniach sięgają XIII w. Polskie środki wsparcia pozwolą na ich ochronę bez niepotrzebnych zakłóceń konkurencji”.

Komisja wyraziła zgodę na finansowanie z polskich środków publicznych w latach 2004–2013 ochrony dwóch nieczynnych kopalni soli położonych w pobliżu Krakowa.

Złoża soli kamiennej były eksploatowane w kopalniach w Wieliczce i Bochni od XIII w. do końca wieku XX. Następnie części kopalni zostały dostosowane do potrzeb zwiedzających. Obecnie przez podziemne muzea obejmujące komory, szyby, kaplice, a nawet jeziora, prowadzą swego rodzaju szlaki turystyczne. Wieliczka została wpisana na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Ponieważ przychody z działalności turystycznej nie wystarczają na pokrycie kosztów utrzymania tych obiektów, państwo przekazuje środki pozwalające finansować wzmocnienie niektórych formacji skalnych, uniemożliwienie przedostawania się wody oraz inne prace konserwacyjne.

Komisja przeprowadziła analizę tych środków na mocy art. 107 ust. 3 lit. e) Traktatu UE, który zezwala na udzielenie pomocy w celach związanych z kulturą. Komisja stwierdziła, że przeprowadzone prace były niezbędne z technicznego punktu widzenia w celu ochrony obiektów, a pomoc była ograniczona do minimum niezbędnego do przeprowadzenia tych prac.

Jawne wersje decyzji zostaną udostępnione w rejestrze pomocy państwa na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod numerami sprawyNN66/2010 iNN67/2010 po wyjaśnieniu kwestii poufności. Wykaz nowych decyzji dotyczących pomocy państwa opublikowanych w Internecie i w Dzienniku Urzędowym zamieszczany jest w biuletynie State Aid Weekly e-News.