Data publikacji: 10.03.2010
Komisja Europejska zaproponowała dziś ustanowienie znaku dziedzictwa europejskiego jako inicjatywy na poziomie unijnym. Celem znaku jest wyróżnienie obiektów, które upamiętniają i symbolizują integrację Europy, jej ideały i historię. Wniosek dotyczący decyzji w sprawie ustanowienia znaku będzie przedłożony do zatwierdzenia przez Radę Ministrów UE i Parlament Europejski. Decyzja mogłaby wejść w życie w roku 2011 lub 2012.
„Jestem przekonana, że znak dziedzictwa europejskiego przyczyni się do zwiększenia wiedzy społeczeństwa o naszym wspólnym, a jednocześnie różnorodnym dziedzictwie kulturowym, a także pobudzi turystykę kulturalną i dialog międzykulturowy", powiedziała Androulla Vassiliou, europejska komisarz ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży.
Projekt Komisji jest oparty na inicjatywie międzyrządowej z 2006 r. obejmującej 17 państw członkowskich. Przekształcenie znaku dziedzictwa europejskiego w inicjatywę Unii Europejskiej zwiększy jego wiarygodność, widoczność oraz prestiż.
W ramach aktualnego programu, na podstawie wyboru dokonanego przez poszczególne państwa członkowskie, znak przyznano sześćdziesięciu czterem obiektom (lista obiektów w załączniku). Wśród nich znajduje się dom Roberta Schumana, francuskiego męża stanu, jednego z ojców-założycieli UE, w lotaryńskim Scy-Chazelles, jak również Stocznia Gdańska w Polsce, kolebka „Solidarności”, pierwszego niezależnego związku zawodowego w państwie Układu Warszawskiego. „Solidarność” przyczyniła się do rozwoju wydarzeń, które doprowadziły ostatecznie do zjednoczenia kontynentu po okresie zimnej wojny.
Zgodnie z zasadami zaproponowanego nowego programu każde z 27 państw członkowskich wskazywałoby maksymalnie dwa obiekty rocznie, które będą ubiegać się o znak. Panel niezależnych ekspertów oceniałby kandydatury i wybierałby w każdym z państw jeden obiekt rocznie, który zostanie opatrzony znakiem. Uczestnictwo w programie byłoby dobrowolne.
Głównymi korzyściami ze znaku dziedzictwa europejskiego byłyby:
nowe możliwości poznania europejskiego dziedzictwa kulturowego i wartości demokratycznych leżących u podstaw historii Europy i integracji europejskiej;
większa atrakcyjność europejskiej turystyki kulturalnej, pociągająca za sobą korzyści gospodarcze;
jasne i przejrzyste kryteria dla uczestniczących państw członkowskich;
procedury wyboru i monitorowania gwarantujące przyznawanie znaku tylko najbardziej wartościowym obiektom.
Zaproponowany unijny znak dziedzictwa europejskiego różni się od innych inicjatyw w zakresie dziedzictwa kulturowego, takich jak lista światowego dziedzictwa UNESCO lub „europejskie szlaki kultury” Rady Europy, ponieważ:
znak byłby przyznawany obiektom, które odegrały kluczową rolę w historii Unii Europejskiej;
obiekty byłyby wybierane przede wszystkim na podstawie ich wartości symbolicznej dla Europy, a nie walorów estetycznych czy architektonicznych;
podkreślony zostałby wymiar edukacyjny, szczególnie dla młodzieży.
Załącznik: obiekty opatrzone znakiem dziedzictwa europejskiego w ramach aktualnego programu
Znak dziedzictwa europejskiego – obiekty uprzednio wybrane przez państwa członkowskie
PAŃSTWO OBIEKT
BELGIA Pałac Książąt-Biskupów w Liège
Wyroby kamionkowe z Raeren (Wspólnota niemieckojęzyczna)
Stanowisko archeologiczne w Ename
Stanowisko archeologiczne Coudenberg
BUŁGARIA Stanowisko archeologiczne w Debelt
Pomnik upamiętniający Wasyla Lewskiego
Historyczne miasto Ruse
Centrum muzyczne im. Borysa Christowa
CYPR Mury obronne w Nikozji
Zamek w Kolossi
Stanowisko archeologiczne w Kurionie
Zespół 6 cerkwi z freskami bizantyjskimi i późnobizantyjskimi, Troodos
FRANCJA Opactwo w Cluny
Dom Roberta Schumana w pobliżu Metzu
Pałac papieży w Awinionie
GRECJA Akropol, Ateny
Pałac w Knossos
Stanowisko archeologiczne w Poliochne
Stanowisko bizantyjskie w Monemwazji
HISZPANIA Archiwum Korony Aragońskiej
Królewski klasztor w Yuste
Przylądek Finisterre
Dom Studentów (hiszp. Residencia de Estudiantes), Madryt
LITWA Prace Mikołaja Konstantego Czurlanisa
Historyczne centrum Kowna
Żmudź (Dolna Litwa, lit. Žemaitija) i Góra Krzyży
Muzeum Ofiar Ludobójstwa (1940-41) w Wilnie
ŁOTWA Historyczne centrum Rygi
Pałac Rundāle
Miasto Goldynga (łot. Kuldīga)
MALTA Katakumby w Rabacie
POLSKA Stocznia Gdańska
Wzgórze Lecha w Gnieźnie (katedra, kościół, pałace, muzeum)
Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie
Miasto Lublin
PORTUGALIA Katedra w Bradze
Kościół Jezusowy w Setúbalu
Biblioteka uniwersytecka w Coimbrze
Zniesienie kary śmierci
REPUBLIKA CZESKA Pałac Kynžvart
Zlín, miasto Tomasza Baty
Kopalnia węgla kamiennego w Witkowicach, w Ostrawie
Muzeum Antonina Dworzaka w miejscowości Vysoká u Příbrami
RUMUNIA Stanowisko archeologiczne w Istrii
Pałac Cantacuzino w Bukareszcie
Ateneum Rumuńskie w Bukareszcie
Park Brâncuşiego w Târgu Jiu
SŁOWACJA Przedromańska architektura kościelna, kościół św. Małgorzaty, Kopčany
Zamek Czerwony Kamień
Grobowiec gen. Milana Rastisława Sztefanika na górze Bradlo
SŁOWENIA Kościół-pomnik Świętego Ducha w Jaworcy
Szpital Franja w miejscowości Dolenji Novaki
Cmentarz Zale w Lublanie
SZWAJCARIA Katedra św. Piotra w Genewie
Zamek La Sarraz
Schronisko św. Gotarda
WĘGRY Zamek królewski w Ostrzyhomiu
Zamek w Szigetvár
Liceum Kalwińskie i Wielki Kościół Ewangelicki w Debreczynie
Zamek królewski w Wyszegradzie
WŁOCHY Miejsce urodzenia Rossiniego, Pucciniego i Verdiego
Miejsce urodzenia Alcide De Gasperiego
Wyspa Ventotene
Plac na Kapitolu w Rzymie