Data publikacji: 12.06.2013

Komisja przedstawia plan działania na rzecz sektora produkcji stali

Komisja Europejska przedstawiła dzisiaj plan działania na rzecz europejskiego przemysłu stalowego. Ma on pomóc sektorowi w reagowaniu na aktualne wyzwania oraz w budowaniu podstaw konkurencyjności w przyszłości poprzez wspieranie innowacji oraz pobudzanie wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy.


Po raz pierwszy od planu Davignona z 1977 r. Komisja występuje z propozycją planu działania dotyczącego stali. Proponuje w nim wsparcie popytu na produkowaną w Europie stal – zarówno w UE, jak i za granicą – poprzez zapewnienie unijnym producentom stali dostępu do rynków krajów trzecich za pomocą uczciwych praktyk handlowych. Komisja Europejska zobowiązuje się również do obniżenia kosztów, jakie ponosi ten sektor, w tym kosztów wynikających z unijnych przepisów. Innowacje, efektywność energetyczna i zrównoważone procesy produkcyjne mają zasadnicze znaczenie dla produktów stalowych nowej generacji, jakich potrzebują inne najważniejsze gałęzie europejskiego przemysłu. Plan działania przewiduje również środki ukierunkowane na wspieranie zatrudnienia w sektorze i usprawnienie restrukturyzacji, aby zagwarantować, że wysoko wykwalifikowani pracownicy pozostaną w Europie (MEMO/13/523).
Antonio Tajani, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej i komisarz ds. przemysłu i przedsiębiorczości, powiedział: „Europejski przemysł stalowy jest sektorem przyszłości.Utrzymując wiodącą pozycję w zakresie innowacyjnych produktów, które zawsze były jego mocną stroną, może on osiągnąć przewagę konkurencyjną w skali globalnej.Ogłoszony dzisiaj plan działania na rzecz ożywienia w sektorze stalowym wyraźnie pokazuje, że jest to dla Europy sektor o znaczeniu strategicznym i siła napędowa rozwoju gospodarczego.Aby nastąpiło ożywienie gospodarcze, UE potrzebuje dziś bardziej niż kiedykolwiek gospodarki realnej. Naszym celem jest to, by do 2020 r. udział przemysłu w PKB osiągnął 20 proc.Jest to początek procesu.Zobowiązuję się ściśle monitorować sytuację, tak byśmy w miarę jej rozwoju mogli adaptować podejmowane działania.Za rok sprawdzimy, czy proponowane działania przynoszą takie skutki, o jakie nam chodziło”.
Wyzwania, przed jakimi stoi przemysł stalowy
Europejski przemysł stalowy znajduje się w sytuacji, w której musi równocześnie stawić czoła wielu niekorzystnym czynnikom. Są to niski popyt, nadmiar mocy produkcyjnych na świecie, wysokie ceny energii i potrzeby inwestycyjne, które pozwolą nam dostosować się do zielonej gospodarki poprzez wytwarzanie innowacyjnych produktów w sposób zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju.
Popyt na świecie wzrośnie
Poziom popytu na stal w Europie jest obecnie o 27  proc. niższy niż poziom sprzed kryzysu. W latach 2007-2011 zatrudnienie w tym sektorze spadło o 10 proc. Mimo to UE wciąż zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem wielkości produkcji stali – wytwarza ponad 177 mln ton stali rocznie, co stanowi 11 proc. światowej produkcji, i zatrudnia 360 tys. osób.
Według OECD do 2025 r. globalny popyt na stal wzrośnie do 2,3 mld ton. Stanie się to głównie za sprawą sektorów budownictwa, transportu i inżynierii mechanicznej, przede wszystkim w tzw. gospodarkach wschodzących. Ważne jest, by przemysł stalowy w UE był w stanie w pełni skorzystać z możliwości, jakie oferuje ten konkurencyjny rynek.
Obecna sytuacja wymaga nowej strategii politycznej dla sektora stalowego. W związku z tym Komisja:
  • zagwarantuje wprowadzenie właściwych ram regulacyjnych: Do końca 2013 r. przeprowadzona zostanie ocena całkowitych obciążeń administracyjnych, jakie spoczywają na sektorze stalowym w związku z różnymi obszarami polityki, oraz ich wpływ na konkurencyjność.
  • analizuje potrzeby w zakresie umiejętności i ułatwia restrukturyzację: obejmuje to działania na rzecz rozwoju umiejętności i działania dotyczące zatrudnienia młodzieży w tym sektorze w celu zwiększenia jego konkurencyjności oraz zbadanie możliwości wykorzystania istniejących funduszy unijnych w celu pomocy pracownikom w znalezieniu alternatywnego zatrudnienia w przypadku zamknięcia zakładów produkcyjnych. Europejski Fundusz Społeczny i Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji będą w dalszym ciągu przyczyniać się do tych starań. Wszystkie unijne fundusze wydawane będą zgodnie z regionalnymi strategiami inteligentnej specjalizacji i z uwzględnieniem zgodności inwestycji z zasadą zrównoważonego rozwoju w celu tworzenia i ochrony miejsc pracy w konkretnych regionach.
  • dąży do zwiększenia popytu na stal: Podjęte zostaną działania stymulujące popyt w sektorze motoryzacyjnym i budownictwa ekologicznego.
  • dąży do ułatwienia dostępu do rynków zagranicznych oraz zagwarantowania wszystkim producentom takiego samego traktowania, aby zwiększyć unijny eksport, zwalczać nieuczciwe praktyki i zagwarantować dostęp do kluczowych surowców.  Rynki złomu stalowego będą monitorowane w celu poprawy bezpieczeństwa dostaw dla unijnych producentów, którzy wykorzystują złom jako surowiec.
  • dąży do zabezpieczenia przystępnych cen energii: Zakończenie tworzenia wewnętrznego rynku energii i dywersyfikacja źródeł dostaw oraz większa efektywność energetyczna przyczynią się do obniżenia kosztów. Komisja jest gotowa udzielić wskazówek dotyczących długoterminowych umów na dostawy energii elektrycznej między dostawcami i klientami w celu zwiększenia przewidywalności takich kosztów. W perspektywie krótkoterminowej obniżenie kosztów energii dla energochłonnych sektorów przemysłu będzie zależało od państw członkowskich. Komisja podejmuje działania ukierunkowane na osiągnięcie tego celu.
  • realizuje politykę w dziedzinie zmian klimatu: Unijne ramy polityki w zakresie klimatu do 2030 r. będą miały zasadnicze znaczenie dla zapewnienia konkurencyjności sektora, podobnie jak negocjacje w sprawie wiążącego międzynarodowego porozumienia w sprawie zmian klimatu.  produkcja niektórych kutych produktów żelaznych zostanie dodana do wykazu dotyczącego ryzyka tzw. ucieczki emisji. Zachęca się państwa członkowskie do przeznaczania dochodów z aukcji uprawnień do emisji na projekty w dziedzinie badań naukowych i rozwoju dla sektora energochłonnego.
  • wspiera innowacje: Poprzez opracowywanie nowych rodzajów stali i wspieranie innowacji w dziedzinie badań naukowych i rozwoju, zwłaszcza bardzo kosztownych faz pilotażowych i demonstracyjnych, promowane będą technologie przyjazne dla środowiska. W okresie 2014-2020 badania i innowacje mają być finansowane głównie z programu „Horyzont 2020”, koncentrując się na wzmacnianiu wiodącej pozycji w zakresie innowacji przemysłowych. Sektor stali korzysta również za środków europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz surowców, jak również z 280 mln euro przyznanych w tym samym okresie programowania z Funduszu Badawczego Węgla i Stali.
 
Komisja proponuje oficjalnie powołać grupę wysokiego szczebla, której zadaniem będzie monitorowanie realizacji planu. Komisja przeanalizuje postępy, jakich dokonano w okresie 12 miesięcy.
Kontekst
Sektor produkcji stali jest sektorem o znaczeniu strategicznym – zatrudnia 360 tys. osób, jego obroty wynoszą  170 mld euro, a jego znaczenie dla łańcucha wartości w sektorze produkcji jest bardzo duże.
Stal jest niezbędna na dalszych etapach produkcji przemysłowej – w sektorze produkcji samochodów, budowlanym, elektronicznym oraz inżynierii mechanicznej i elektrycznej. Jest to również sektor bardzo międzynarodowy – w UE działa około 500 zakładów produkcyjnych rozmieszczonych w 23 państwach członkowskich, co od wielu lat nadaje mu charakter bardzo europejski. Produkcja stali leżała u podstaw projektu integracji europejskiej, którego pierwszym etapem była Europejska Wspólnota Węgla i Stali.
Sektory podstawowe są Europie bardzo potrzebne do tego, by wspierać proces reindustrializacji w innych gałęziach przemysłu. Materiały takie jak stal, chemikalia, szkło i cement są zasadniczymi elementami przemysłowego łańcucha wartości służącego ekologizacji gospodarki. Stal w 100 proc. nadaje się do przetworzenia i jest najbardziej podstawowym materiałem w produkcyjnym łańcuchu wartości produktu.

Copyright © 2021 Wir Poznań | Wszelkie prawa zastrzeżone.