Data publikacji: 07.11.2012

Laureaci pierwszej nagrody Marie Curie

5.11, podczas uroczystości w Nikozji (Cypr) ogłoszono nazwiska pierwszych laureatów ustanowionej niedawno przez Komisję Europejską nagrody Marie Curie za wybitne osiągnięcia badawcze.


Troje laureatów (szczegóły poniżej) to dr Gkikas Magiorkinis z Grecji w kategorii „Obiecujący talent badawczy”, dr Claire Belcher z Wielkiej Brytanii w kategorii „Upowszechnianie nauki” i dr Sarit Sivan z Izraela w kategorii „Innowacyjność i przedsiębiorczość”. Podczas uroczystości Androulla Vassiliou, europejska komisarz ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży, wręczyła laureatom symboliczne statuetki. Nagrody przyznano w ramach konferencji poświęconej przyszłości działań „Marie Curie” oraz programu „Horyzont 2020”. Zgodnie z wnioskiem przedstawionym przez Komisję program ten przewiduje przeznaczenie 80 mld euro na inwestycje w badania i innowacje, w tym ponad 5,75 mld euro na działania „Marie Curie” w latach 2014-2020. Od czasu uruchomienia działań w 1996 r. ponad 65 000 badaczy uzyskało w ich ramach wsparcie na szkolenia, mobilność i rozwój umiejętności.
 
„Ustanowiliśmy tę nagrodę w celu uhonorowania talentu i wybitnych osiągnięć najlepszych młodych badaczy w Europie. Gratuluję laureatom, z których każdy wniósł znaczący wkład w rozwój swojej dziedziny nauki. Koniecznie musimy nadal inwestować duże środki w badania europejskie, które przyczyniają się do rozwiązania istotnych problemów społecznych w takich dziedzinach, jak zdrowie i środowisko, a także mają duże znaczenie dla gospodarki europejskiej. Mam nadzieję, że nagroda Marie Curie stanie się bodźcem dla innych naukowców, a także zachęci większe grono młodych ludzi, szczególnie dziewcząt, do zainteresowania się karierą naukową” – powiedziała komisarz.
 
Gkikas Magiorkinis został uhonorowany za pracę nad ustaleniem, w jaki sposób na świecie rozprzestrzeniał się wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). Choroba wywołana tym wirusem, groźna dla życia, dotyka 150 mln ludzi na całym świecie. Claire Belcher otrzymała nagrodę za badanie przeszłości geologicznej Ziemi i jej wpływu na życie roślin i zwierząt. Dzięki regularnej obecności w programach telewizyjnych i mediach zwróciła ona uwagę szerokiego grona odbiorców na te zagadnienia. Sarit Sivan opracowała innowacyjną metodę leczenia bólów okolicy lędźwiowej będących wynikiem zwyrodnienia krążków międzykręgowych w kręgosłupie.
 
„Rywalizacja o nagrodę była bardzo wyrównana, ale wysoka jakość pracy laureatów wyraźnie świadczy o potencjale badań europejskich i o konieczności dalszego wsparcia licznych talentów na tym polu” – powiedziała prof. Anne Glover, główny doradca naukowy Komisji Europejskiej i członkini jury. W międzynarodowym jury zasiadali wybitni naukowcy, eksperci i przedstawiciele środowisk akademickich, w tym prof. Pierre Joliot, znany francuski biolog, wnuk Marii Skłodowskiej-Curie, prof. Christopher Pissarides, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 2010 r. oraz Maria Da Graça Carvalho, posłanka do Parlamentu Europejskiego i była minister nauki, innowacji i szkolnictwa wyższego Portugalii.
 
Kontekst
Nagroda Marie Curie promuje osiągnięcia najlepszych spośród odbiorców grantów w ramach działań „Marie Curie” w trzech kategoriach:
•          upowszechnianie nauki,
•          innowacyjność i przedsiębiorczość,
•          obiecujący talent badawczy.
Celem nagrody jest zachęcenie naukowców do tego, aby poszerzali swój zakres specjalności, uwzględniając w nim innowacyjność, przedsiębiorczość i upowszechnianie nauki. Zwiększa ona również prestiż laureatów i instytucji, w których pracują, a także działań „Marie Curie”.
 
Jak wybrano laureatów?
Kandydatów zgłaszali członkowie środowisk badawczych. Mogły nimi być wyłącznie osoby prowadzące badania w ramach obecnych i wcześniejszych działań „Marie Curie”, finansowanych w ramach Szóstego lub Siódmego programu ramowego w zakresie badań i rozwoju technologicznego (PR6 i PR7).
 
Laureatów wyłoniło jury złożone z wybitnych ekspertów, posługując się zestawem kryteriów w poszczególnych kategoriach.
 
Działania „Marie Curie”
Działania „Marie Curie”, których budżet na lata 2007-2013 wynosi 4,7 mln euro, służą promowaniu karier badawczych w Europie za pośrednictwem programów, którymi zarządza Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych Komisji Europejskiej. Od 1996 r. w ramach działań „Marie Curie” ponad 65 000 badaczy z niemal 130 krajów uzyskało możliwość odbywania szkoleń lub prowadzenia badań za granicą.
 
Komisja w ramach programu „Horyzont 2020” przedstawiła wniosek zmierzający do zwiększenia finansowania działań „Marie Curie” do kwoty 5,75 mld euro. Wniosek Komisji jest obecnie przedmiotem negocjacji w Parlamencie Europejskim oraz wśród państw członkowskich. Nazwa działań pochodzi od nazwiska polsko-francuskiej uczonej, dwukrotnej laureatki Nagrody Nobla, która była pionierem badań nad radioaktywnością i odkryła polon. Począwszy od 2014 r. fundusz otrzyma zmienioną nazwę: działania „Maria Skłodowska-Curie”.
 
Dodatkowe informacje
Odpowiedzi na często zadawane pytania o działania „Marie Curie” (MEMO/12/830) http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-12-830_en.htm
Komisja Europejska: Działania „Marie Curie” http://ec.europa.eu/research/mariecurieactions/index_pl.htm
 
 
Załącznik: Sylwetki laureatów nagrody Marie Curie
 
Dr Claire M. Belcher – kategoria „Upowszechnianie nauki”
 
Dr C. M. Belcher (34 lata) jest starszym wykładowcą nauk o Ziemi na Uniwersytecie Exeter (Wielka Brytania). Zajmuje się badaniem dawnych naturalnych pożarów i ich skutków dla życia roślin i zwierząt. W swoich badaniach szuka odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób globalne wydarzenia i przemiany – zarówno nagłe, jak uderzenia asteroid, jak i trwające przez wieki, jak globalne ocieplenie – wpływają na Ziemię jako system.
Praca dr Belcher została wybrana z uwagi na skuteczne dotarcie do odbiorców, innowacyjne i twórcze podejście oraz doskonały sposób jej prezentacji w popularnych mediach. Laureatka brała udział w popularnych programach telewizyjnych i radiowych, a jej pracę przedstawiano w licznych artykułach w takich pismach, jak „The New York Times”, „The Irish Times” i „Nature”. Sama również była autorką artykułów popularnonaukowych. Strona internetowa dr Belcher wzbudziła uznanie twórczym sposobem upowszechniania nauki. Dr Belcher została nominowana za swoją pracę jako stypendystka działania „Marie Curie” w University College Dublin (Irlandia) w latach 2007-2010 oraz na Uniwersytecie w Edynburgu i Uniwersytecie Exeter (Wielka Brytania) w latach 2010-2012.
Kontakt:
Louise Vennells, kierownik ds. relacji z mediami
Uniwersytet Exeter
Tel.: +44 1392722062 / +44 7827309332
Email: l.vennells@exeter.ac.uk
 
Dr Sarit Sivan – kategoria „Innowacyjność i przedsiębiorczość”
 
Dr S. Sivan jest starszym badaczem na Wydziale Inżynierii Biomedycznej w Izraelskim Instytucie Technicznym Technion w Hajfie (Izrael). Wybrano ją ze względu na innowacyjne prace nad materiałami, które mogą przywrócić funkcjonowanie biomechaniczne zwyrodniałych krążków międzykręgowych w kręgosłupie.
Zwyrodnienie krążków, spowodowane stopniową utratą niektórych ich głównych składników, głównie w wyniku starzenia się, prowadzi do obniżenia jakości funkcjonowania biomechanicznego kręgosłupa. Bóle okolicy lędźwiowej pleców, wynikające głównie ze zwyrodnienia krążków międzykręgowych, stanowią ogromny problem kliniczny o znaczących skutkach gospodarczych. Ich leczenie polega często na inwazyjnych i kosztownych operacjach chirurgicznych.
Podczas swojego stypendium w ramach działania „Marie Curie” na Uniwersytecie Oxford (Wielka Brytania) dr Sivan opracowała i z powodzeniem przetestowała biozgodne materiały żelowe, które, wprowadzone do organizmu w formie nieinwazyjnego zastrzyku, uzupełniają utracone składniki krążków międzykręgowych i naśladują ich funkcjonowanie. Za pracę tę otrzymała wraz ze współpracownikami nagrodę czasopisma „Orthopedics This Week” za najlepszą nowatorską technologię krążków międzykręgowych.
Jury z uznaniem oceniło wiedzę naukową dr Sivan, jej innowacyjność, przedsiębiorcze podejście i zdolność do komercyjnego zastosowania odkryć nauk podstawowych. Dr Sivan jest autorką licznych innowacji i posiadaczką imponującej liczby patentów; przyczyniła się również do powstania przedsiębiorstwa prowadzącego obecnie badania kliniczne w powiązanych obszarach.
Kontakt:
Amos Levav, rzecznik prasowy
Technion –IIT,
Tel.: +972 48292734
Email: press@tx.technion.ac.il
 
Dr Gkikas Magiorkinis – kategoria „obiecujący talent badawczy”
 
Dr G. Magiorkinis (34 lata) specjalizuje się w badaniach wirusów ludzkich, w szczególności wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV) i wirusa zespołu nabytego braku odporności (HIV). Uznano go za najbardziej obiecujący talent badawczy ze względu na jego innowacyjne prace nad ustaleniem dróg rozprzestrzeniania się wirusa HCV na świecie, które do tej pory były nieznane.
Na podstawie badań sekwencji cząsteczek wirusa HCV dr Magiorkinis jako pierwszy wykazał, że najczęściej występujące typy HCV rozprzestrzeniły się na świecie niedługo po II Wojnie Światowej z krajów rozwiniętych do rozwijających się, równocześnie z upowszechnieniem transfuzji krwi i dożylnego podawania leków.
Dr Magiorkinis wprowadził dwie innowacje, które umożliwiły prawidłowe odtworzenie historii HCV. Po pierwsze przeanalizował te części genomu wirusa, które najbardziej zmieniały się w czasie. Po drugie zastosował nowatorskie metody łączenia informacji molekularnych z różnych części genomu. Opublikował ponad 20 artykułów i komentarzy, m.in. w czołowych czasopismach naukowych.
Dr Magiorkinis odbywa obecnie stypendium badawcze „Marie Curie” na Wydziale Zoologii Uniwersytetu Oxford, a jednocześnie jest młodszym badaczem na St Cross College na tym samym uniwersytecie. Jest honorowym wykładowcą i konsultantem ds. wirusologii Uniwersytetu Ateńskiego i uczestniczy w szeregu projektów badawczych.
Kontakt:
Pete Wilton, rzecznik prasowy
Uniwersytet Oxford
Tel.: +44 1865280528
 
Źródło IP/12/1172

Copyright © 2021 Wir Poznań | Wszelkie prawa zastrzeżone.