Data publikacji: 09.07.2010
Pobudzenie handlu i umocnienie praw inwestorów celem nowego pakietu inwestycyjnego UE
Dzięki dwóm inicjatywom Komisja Europejska uczyniła wczoraj pierwszy krok na drodze do stworzenia kompleksowej polityki europejskiej w obszarze inwestycji międzynarodowych.
W dokumencie programowym określono, w jaki sposób można wykorzystać nowe kompetencje UE w zakresie bezpośrednich inwestycji zagranicznych, aby zwiększyć konkurencyjność i handel, prowadząc do wyższego zatrudnienia i wzrostu gospodarczego. Jednocześnie w projekcie rozporządzenia ustanowiono przepisy przejściowe, dające gwarancje dla aktualnych lub przyszłych dwustronnych umów inwestycyjnych zawartych między krajami UE i krajami spoza Unii. Na mocy traktatu lizbońskiego polityka inwestycyjna będzie opracowywana i prowadzona na poziomie europejskim, dając Unii silniejszą pozycję w negocjacjach, co ma zapewnić lepszą ochronę inwestycji wszystkich europejskich przedsiębiorstw.
Komisarz UE ds. Handlu Karel De Gucht stwierdził: „Aby móc się rozwijać, europejscy inwestorzy potrzebują otwartego, sprawnego i przewidywalnego otoczenia gospodarczego. Celem tych propozycji jest zwiększenie zdolności UE do zapewniania im jednakowych warunków. W dłuższej perspektywie kompleksowa polityka inwestycyjna pomoże Europie utrzymać pozycję światowego lidera w obszarze bezpośrednich inwestycji zagranicznych, zapewnić najlepsze warunki dla wszystkich przedsiębiorstw europejskich, zdynamizować wzrost gospodarczy i stworzyć nowe miejsca pracy w tym ważnym okresie.”
Pakiet inwestycyjny obejmuje dwa dokumenty. Pierwszy to dokument programowy „W kierunku kompleksowej europejskiej polityki dotyczącej inwestycji międzynarodowych”, w którym rozważa się najlepsze sposoby, dzięki którym polityka inwestycyjna może przyczynić się do inteligentnego, zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, innymi słowy, do celów strategii „Europa 2020”. Drugim dokumentem jest wniosek dotyczący rozporządzenia, które ustanowi przepisy przejściowe dotyczące tych dwustronnych umów inwestycyjnych, jakie kraje UE zawarły z innymi krajami na świecie przed wejściem w życie traktatu lizbońskiego. Komisja zapewnia w tym przypadku UE i inwestorom zagranicznym zabezpieczenie prawne, nie naruszając zdolności UE do negocjowania nowych umów inwestycyjnych na poziomie UE.
Kontekst
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne stanowią główny czynnik wzrostu gospodarczego. Przyczyniają się do tworzenia nowych miejsc pracy i optymalizacji podziału zasobów, pozwalają na transfer technologii i pobudzają wymianę handlową. UE jest światowym liderem w obszarze bezpośrednich inwestycji zagranicznych (BIZ): do 2008 r. wartość wypływających BIZ wyniosła 3,3 bln euro, natomiast wartość inwestycji napływających do UE − 2,4 bln euro.
Inwestycje te są zabezpieczane dwustronnymi umowami inwestycyjnymi. Zawierają one warunki inwestycji w danym kraju przez obywateli i przedsiębiorstwa z innego kraju oraz ustanawiają prawnie wiążący poziom ochrony w celu zwiększenia przepływów inwestycyjnych między tymi dwoma krajami. Dwustronne umowy inwestycyjne między innymi zapewniają inwestorom sprawiedliwe, równe i niedyskryminujące traktowanie, ochronę przed bezprawnym wywłaszczeniem i możliwość bezpośredniego odwołania się do międzynarodowego arbitrażu. Kraje UE są najczęściej stronami dwustronnych umów inwestycyjnych na świecie, a łączna liczba już zawartych umów wynosi ok. 1200.
Dodatkowe informacje:
Najczęściej zadawane pytania można znaleźć na stronie:
Dokument programowy znajduje się na stronie/ Projekt rozporządzenie dostępny jest pod adresem:
Copyright © 2021 Wir Poznań | Wszelkie prawa zastrzeżone.