Data publikacji: 14.04.2015
Podstawy prawne UE
Polityka energetyczna Unii Europejskiej jest polityką dzieloną, tzn. część kompetencji w jej prowadzeniu mają państwa członkowskie, a część instytucje unijne. Podstawą prawną prowadzenia działań w tym zakresie jest Tytuł XXI Energetyka Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w którym zapisane zostały cztery cele:
Od 2009 r. głównym dokumentem prawnym UE dotyczącym energetyki jest „trzeci pakiet energetyczny” (składają się na niego dwie dyrektywy rynkowe, dwa rozporządzenia przesyłowe oraz rozporządzenie powołujące Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energii).
Unia energetyczna
W związku z tym, że państwa członkowskie coraz częściej mają problemy z dostawami energii od Rosji, Komisja Europejska zaproponowała ewolucję w prawie UE - strategię budowy unii energetycznej. Zawiera ona dwie koncepcje zmian: pierwsza polegająca na rozwijaniu bezpieczeństwa energetycznego UE, a druga na budowie nowego modelu funkcjonowania rynku energetycznego. Bezpieczeństwo energetyczne polegałoby na utrzymywaniu dobrych relacji z partnerami energetycznymi UE, przejrzystości umów z nimi zawieranymi oraz przestrzeganiem regulacji dot. jednolitego rynku energii. Z kolei nowy model funkcjonowania rynku energetycznegoopierałby się na większej współpracy, mniejszej liczbie wielkich elektrowni na korzyść mniejszych, rozproszonych źródeł energii.
Działania na najbliższe lata
Strategia budowy unii energetycznej zawiera w sobie działania, które mają być podjęte przez najbliższe lata. Najważniejsze z nich to m. in.opracowanie planów europejskich i regionalnych na wypadek kryzysu energetycznego, zmiana zawierania przez kraje UE umów z dostawcami energii – KE miałaby je kontrolować jeszcze przed podpisaniem oraz kontrolować budowę połączeń energetycznych. Jak podaje PAP: „Przywódcy unijni podkreślili, że mająca powstać unia energetyczna ma się opierać na pięciu filarach: bezpieczeństwie energetycznym, solidarności i zaufaniu; w pełni zintegrowanym europejskim rynku energetycznym; efektywności energetycznej przyczyniającej się do obniżenia zapotrzebowania (na energię); dekarbonizacji gospodarki oraz na badaniach,innowacyjności i konkurencyjności.”
To w jakim kształcie ostatecznie zacznie obowiązywać unia energetyczna będzie zależeć od negocjacji państw członkowskich z Parlamentem Europejskim.
Źródło: http://www.twojaeuropa.pl/4919/prawo-ue-negocjowanie-zmian-dotyczacych-energetyki