Data publikacji: 29.01.2010
Przepisy dotyczące równego traktowania w zakresie zatrudnienia - uzasadniona opinia dla Polski
Komisja Europejska przesłała wczoraj Polsce uzasadnioną opinię w sprawie nieprawidłowego stosowania przepisów UE zakazujących dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną w zakresie zatrudnienia i pracy (dyrektywa 2000/78/WE).
Zdecydowała także o zamknięciu postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego dotyczącego tej samej dyrektywy w odniesieniu do Węgier, ponieważ prawodawstwo tego kraju zostało dostosowane do wymogów UE.
„Walka z wszelkimi formami dyskryminacji – szczególnie w miejscu pracy – była priorytetem dla Komisji tej kadencji i dla mnie osobiście. Nasze działania prawne doprowadziły do lepszej ochrony przed dyskryminacją w miejscu pracy w całej UE”, powiedział komisarz ds. równości szans, Vladimír Špidla.
W uzasadnionej opinii przesłanej Polsce Komisja wskazała, że:
- w polskim prawodawstwie zakaz nękania nie obejmuje wszystkich kategorii stażystów;
- regulacje dotyczące dostępu do niektórych zawodów nie zawierają konkretnych przepisów zakazujących dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną;
- obowiązek pracodawców w zakresie zapewnienia niepełnosprawnym pracownikom racjonalnych usprawnień nie obejmuje osób ubiegających się o pracę i stażystów;
- prawo regulujące warunki szkolenia zawodowego nie zawiera odpowiednich definicji bezpośredniej i pośredniej dyskryminacji oraz polecenia nakazującego dyskryminowanie.
Antydyskryminacja (poza dyskryminacją ze względu na płeć i narodowość) jest stosunkowo nowym obszarem polityki UE. W 1999 r., wraz z wejściem w życie traktatu z Amsterdamu, Wspólnota Europejska uzyskała nowe uprawnienia w dziedzinie zwalczania dyskryminacji ze względu na rasę i pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (nowy art. 13 Traktatu WE). Doprowadziło to w 2000 r. do jednogłośnego przyjęcia przez państwa członkowskie dwóch dyrektyw:
• dyrektywy 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne („dyrektywa w sprawie równości rasowej”). Dyrektywa ta obejmuje bezpośrednią i pośrednią dyskryminację oraz nękanie w dziedzinie zatrudnienia, szkolenia zawodowego, kształcenia, ochrony socjalnej (w tym zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia), przywilejów socjalnych oraz dostępu do towarów i usług (w tym mieszkań).
• dyrektywy 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia, pracy i szkolenia zawodowego („dyrektywa w sprawie równego traktowania w zakresie zatrudnienia”). Dyrektywa ta obejmuje bezpośrednią i pośrednią dyskryminację oraz nękanie w dziedzinie zatrudnienia i szkolenia ze względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Zawiera ona szczegółowe wymogi dotyczące racjonalnych usprawnień dla niepełnosprawnych pracowników.
Terminy transpozycji tych dwóch dyrektyw do prawa krajowego przez państwa członkowskie upływały odpowiednio 19 lipca i 2 grudnia 2003 r. Dla 10 krajów, które przystąpiły do UE w 2004 r., termin ten upływał 1 maja 2004 r. Dla Bułgarii i Rumunii był to 1 stycznia 2007 r.
Prawodawstwo antydyskryminacyjne UE na
Copyright © 2021 Wir Poznań | Wszelkie prawa zastrzeżone.