Data publikacji: 20.07.2012
Rybołówstwo: Komisja przedstawia nowe środki na rzecz lepszej ochrony zasobów głębinowych i ich siedlisk
Komisja Europejska zaproponowała nowe środki mające na celu regulację połowów gatunków głębinowych na północno-wschodnim Atlantyku. Ekosystemy głębinowe i gatunki, które w nich żyją, są szczególnie wrażliwe na działalność człowieka. Nowe rozporządzenie dąży do zapewnienia zrównoważonego połowu gatunków głębinowych, spadku liczby niepożądanych przyłowów, zmniejszenia wpływu człowieka na wrażliwe głębinowe siedliska naturalne oraz uzyskiwania większej ilości danych na temat biologii tych gatunków.W tym celu Komisja proponuje usprawnienie systemu wydawania licencji oraz stopniowe wycofywanie narzędzi połowowych używanych podczas tradycyjnych połowów gatunków głębinowych, a mianowicie tuk dennych oraz sieci skrzelowych stawnych. Komisja przewiduje również wprowadzenie szczególnych wymagań w odniesieniu do gromadzenia danych z połowów dalekomorskich. Przy wprowadzaniu dostosowań niezbędnych do wdrożenia tych środków istnieje możliwość skorzystania ze wsparcia finansowego w ramach funduszy UE
Zasoby głębinowe mogą stanowić przyłów przy wielu rodzajach połowów. Istnieją jednak także statki rybackie, które poławiają właśnie te gatunki. Są one zależne od istnienia tych zasobów, zatem ich działalność połowowa powinna być zarządzana w sposób zrównoważony. Oznacza to przede wszystkim konieczność stopniowego przejścia w kierunku technik połowowych, które są bardziej selektywne i mają mniejszy wpływ na siedliska głębinowe.
Komisja proponuje, aby licencje na połowy gatunków głębinowych przy pomocy tuk dennych oraz sieci skrzelowych stawnych były stopniowo wycofywane, ponieważ powodują one więcej szkód dla wrażliwych ekosystemów głębinowych niż inne metody połowów, a ich zastosowanie wiąże się z wysokim poziomem niepożądanych przyłowów (20 do 40 proc. masy lub więcej). Wniosek nie będzie miał wpływu na inne połowy przemysłowe przy użyciu tuk dennych, ponieważ proponowane środki dotyczą wyłącznie połowów ryb głębinowych.
Rybacy już teraz współpracują z naukowcami, aby dowiedzieć się więcej na temat ekosystemów głębinowych, które w dużym stopniu pozostają nieznane. Aby znaleźć sposoby testowania mniej szkodliwych narzędzi połowowych i przejść w kierunku technik i strategii połowowych, które mają mniejszy wpływ na te delikatne ekosystemy, Komisja postanowiła sfinansować badanie w tej dziedzinie, prowadzone we współpracy z przedsiębiorstwami zaangażowanymi w działalność dalekomorską.
Kontekst
Gatunki głębinowe poławiane są w głębokich wodach na Atlantyku poza głównymi łowiskami znajdującymi się na szelfach kontynentalnych, na głębokości do 4 tys. metrów. Ich siedliska i ekosystemy pozostają w dużej mierze nieznane, ale obecnie wiadomo, że znajdują się tam rafy koralowe, mające nawet 8,5 tys. lat oraz stare i pierwotne gatunki, które są jeszcze mało zbadane. Jest to wrażliwe środowisko, które raz zniszczone, ma małe szanse na odbudowę. Gatunki głębinowe są bardzo wrażliwe na połowy, ponieważ ich zasoby maleją bardzo szybko, ale odbudowa ich stad trwa długo ze względu na niski stopień reprodukcji.
Pałasz czarny i bogar to wysoko cenione przez rybaków gatunki głębinowe, zaś inne takie jak molwa niebieska i buławiki mają średnią wartość. Niektóre gatunki głębinowe, takie jak zasoby gardłosza atlantyckiego i rekinów głębinowych, są poważnie uszczuplone. Pozostałe zasoby mogą być poławiane (molwa niebieska, buławiki), lecz wyłącznie w sposób przyjazny dla środowiska naturalnego (np. unikając niepotrzebnych przyłowów).
Połowy gatunków głębinowych na północno-wschodnim Atlantyku są prowadzone na wodach unijnych, w tym w regionach najbardziej oddalonych Portugalii i Hiszpanii, a także na wodach międzynarodowych objętych środkami ochronnymi przyjętymi na forum Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC), w której uczestniczy UE wraz z innymi krajami dokonującymi połowów na tym obszarze.
Połowy dalekomorskie dostarczają około 1 proc. ryb pochodzących z północno-wschodniego Atlantyku, ale niektóre lokalne społeczności rybackie są do pewnego stopnia uzależnione od połowów dalekomorskich. Liczba połowów – i związanych z nimi miejsc pracy – spada od lat , co związane jest z uszczuplonymi zasobami.
W przeszłości rybołówstwo dalekomorskie pozostawało w znacznym stopniu nieuregulowane, co miało wyraźnie negatywny wpływ na zasoby. W 2003 r. UE rozpoczęła wprowadzanie ograniczeń dotyczących ilości ryb, które można złowić, liczby statków uprawnionych do połowów oraz liczby dni, kiedy mogą przebywać one na morzu (tj. nakład połowowy) w celu dokonywania połowów tych gatunków.
Poniższy wykres przedstawia, w jaki sposób nakład połowowy zmniejszał się w ostatnich latach.
WYKRES
Spadek nakładu połowowego od 2000 r. według informacji przekazanych przez państwa członkowskie UE
Informacje dodatkowe
- Memo/12/586
- Link do strony internetowej DG ds. Gospodarki Morskiej i Rybołówstwa: http://ec.europa.eu/fisheries/cfp/fishing_rules/technical_measures/index_pl.htm
- Plakat na temat zasobów ryb głębinowych: http://ec.europa.eu/fisheries/documentation/publications/poster_deepsea.pdf
Copyright © 2021 Wir Poznań | Wszelkie prawa zastrzeżone.