Umowa o ułatwieniach w handlu (TFA Trade Facilitation Agreement) – najważniejsze wielostronne porozumienie handlowe zawarte od momentu ustanowienia Światowej Organizacji Handlu (WTO) w 1995 r. – wchodzi dziś w życie.

Ratyfikacja umowy przez Czad, Jordanię, Oman i Rwandę oznacza, że porozumienie osiągnęło ustalony pułap 110 członków WTO, wymagany do jego natychmiastowego wejścia w życie.

Umowa ma na celu uproszenie i doprecyzowanie międzynarodowych procedur przywozu i wywozu, formalności celnych i wymogów dotyczących tranzytu. Ułatwi formalności administracyjne związane z handlem oraz obniży ich koszty, co pomoże nadać ważny i bardzo potrzebny impuls wzrostowi gospodarczemu na świecie. Unijne organy celne będą odgrywać ważną rolę w realizacji porozumienia, dając przykład do naśladowania oraz stymulując dalsze postępy w zakresie ułatwień w handlu wewnątrz UE oraz na szczeblu międzynarodowym.

Umowa przyczyni się również do poprawy przejrzystości, zwiększy możliwości udziału małych i średnich przedsiębiorstw w globalnych łańcuchach wartości oraz ograniczy korupcję. Odnośne porozumienie osiągnięto w 2013 r. podczas konferencji ministerialnej WTO na Bali.

Unijna komisarz ds. handlu Cecilia Malmström stwierdziła: - Lepsze procedury graniczne oraz szybsze i sprawniejsze przepływy handlowe ożywią globalny handel, co będzie korzystne dla obywateli i przedsiębiorstw we wszystkich częściach świata. Skorzystają na tym głównie małe przedsiębiorstwa, które na co dzień borykają się z biurokracją i skomplikowanymi przepisami.

Komisarz do spraw współpracy międzynarodowej i rozwoju Neven Mimica dodał: Handel jest kluczowym czynnikiem zrównoważonego rozwoju. Nowe porozumienie pozwoli sięgnąć po ogromny potencjał handlu. Jestem gotowy pomagać krajom partnerskim w jak najlepszym wykorzystaniu możliwości, jakie daje ta umowa.

Największe możliwości poprawy – a tym samym największe możliwości czerpania korzyści – mają kraje rozwijające się. UE chce, żeby to porozumienie odegrało ważną rolę w zwiększaniu udziału tych krajów w globalnych łańcuchach wartości. Z tego właśnie powodu UE przeznaczyła 400 mln euro na pomoc w przeprowadzeniu przez nie reform koniecznych do spełnienia wymogów określonych w porozumieniu.

Umowa ma nie tylko wymiar rozwojowy. Jest również częścią starań UE, aby pomóc małym i średnim przedsiębiorstwom europejskim sięgnąć po niewykorzystany jeszcze potencjał światowych rynków.

UE była jednym z inicjatorów porozumienia i dokładała starań, aby zostało zawarte. Po ratyfikacji porozumienia przez Radę i Parlament Europejski w 2015 r. UE aktywnie zachęcała innych członków WTO do jak najszybszego zatwierdzania umowy. W chwili obecnej osiągnięto masę krytyczną potrzebną do tego, by umowa stała się skuteczna. UE ma nadzieję, że pozostali członkowie WTO ratyfikują ją w najbliższym czasie.

Kontekst

Negocjacje dotyczące ułatwień w handlu podjęto w związku z dauhańską agendą rozwoju. Uznając znaczne potencjalne korzyści, jakie dzięki umowie mogą odnieść wszystkie kraje, a w szczególności – kraje rozwijające się, członkowie WTO uzgodnili pod koniec 2013 r., że priorytetem będzie odrębne porozumienie. Wypracowane porozumienie dotyczy wszystkich członków WTO.

W grudniu 2013 r. UE zobowiązała się, że udzieli wsparcia finansowego najbardziej potrzebującym krajom, tak aby były w stanie spełnić nałożone warunki i czerpać pełne korzyści z umowy o ułatwieniach w handlu.

Dodatkowe informacje

·         Umowa o ułatwieniach w handlu

·         Działania UE na rzecz ułatwień w handlu

·         Decyzja podjęta na Bali

·         UE oraz WTO